بزرگترين دهانه غار ايران

تاريخ خستگي خود را با خميازه اي بزرگ در غار ايوب به عنوان بزرگترين دهانه غار آذرين ايران و در جوار حوض آرزو در ارتفاع سه هزار و 200 متري زمين به نمايش گذاشته است.

ايوب نام غاري است كه نقش زيارتگاهي دارد و در كوهي به همين نام كه در جنوب شهر دهج از توابع شهربابك واقع شده است. اعتقاد بر اين است كه حضرت ايوب مدتي در اينجا زندگي كرده كه امروزه اثر آن به صورت رد پاي آن حضرت بر سينه صخره اي غار برجاي مانده است.

كوه ايوب كه غار ايوب در آن قرار دارد در جنوب شرقي شهر دهج با ارتفاع حدود سه هزار و 200 متر در منطقه كوهستاني دهج كه جزو كوه هاي رشته مركزي ايران است قرار دارد. براي ديدن اين غار بايد از جاده اصلي بندر عباس- تهران از دو راهي جوزم، جاده آن گذر كنيد و با طي حدود 35 كيلومتر به غار ايوب برسيد.

اصلي ترين مشخصه غار ايوب دهانه بسيار بزرگ غار در نيمه هاي كوه در ارتفاعي بالا است. حالت لانه زنبوري داخل غار به دليل فرسايش در اثر باد كه با دانه‌هاي ماسه بسرعت بر سنگ داسيت كوبيده شده، افزايش يافته است.در اين مكان تاريخ، خستگي خود را با خميازه بزرگ‌ترين غار آذرين ايران به شيوه‌اي زيبا در حواشي شهر دهج از توابع شهربابك به نمايش گذاشته است.اين غار خسته از گذر زمان در دل كوه چنان خستگي از تن مي‌زدايد كه بزرگترين دهانه را با 50 متر طول و 40 متر ارتفاع به نمايش گذارده است.

در گوشه اي از ديواره شرقي، شريان باريكي از آب از سقف جاري است. در پاي اين ديواره حوضچه اي كوچك قرار دارد كه اين آب در آن جمع مي شود آبي بس خنك و گورا به خصوص براي تشنگاني كه خسته از كوه پيمايي به اين مكان مي رسند با نوشيدن جرعه اي از اين آب خستگي راه را از تن بيرون مي كنند.

حوض آرزوها

كمي بالاتر در سمت حوضچه جايگاهي هموار و صاف قرار دارد كه در مركز آن چاله كوچك هاونگ مانندي به چشم مي خورد كه به نام هاونگ يا حوض آرزو معروف است. محلي ها اعتقاد دارند كه اگر آرزومندي نيت كرده و قطعه اي سنگ را در داخل آن پرتاب كند، اگر سنگ بعد از برخورد مستقيم به بالا و خارج از هاونگ پرتاب شد، آرزوي نيت شده برآورده خواهد شد.

در سمت جنوب غربي غار در دل ديواره نازكي از صخره سوراخي دايره مانند با قطر كمي وجود دارد كه به سوراخ حلال و حرام مشهور است و بازديدكنندگان سعي مي كند با سر و به صورت خوابيده از آن عبور كند.

در بين حوضچه و سوراخ حلال و حرام جايگاههايي براي نشستن و استراحت زائرين خسته است كه منزلگاه ناميده مي شود.در اين مكانها محل استراحت، نماز گذاردن، نهار و شام خوردن است البته در زمانهاي نه چندان دور بيشتر براي اتراق شبانه استفاده مي شد ولي امروزه اين كاركرد منزل گاه رو به تضعيف است امروزه بيشتر براي استراحت كوتاه مدت و عبادات استفاده مي شود.

حدود 150 متر بالاتر از منزلگاه زيارتگاه و جايگاه بچه مهتابي ها قراردارد در محل زيارتگاه محلي گود شده شبيه به ردپاي انساني با فيزيك بدني قوي وجود دارد كه آن را منتسب به حضرت ايوب مي كنند.

در واقع عامل جذب معتقدين به اين غار همين مكان است براي رسيدن به جايگاه زيارت نردبان نصب شده كه زائر از آن بالا مي رود و زيارت مي كنند در مقابل آن جايگاهي براي نماز گذاردن است كه سه نفر همزمان مي توانند در آن نماز بگذارند.

در ارتفاعي پائين تر از اين جايگاه در سمت راست محلي است كه گفته مي شود شبهاي جمعه تعدادي كودك كه به بچه مهتابي معروفند زمزمه مي كنند و افراد حاضر در غار معتقد مي توانند بشنوند.

در سمت راست ورودي غار در ارتفاع ديواره قسمتي تو خالي است كه بايستي با نردبان به آن دست يافت.مردم در زمانهاي دور در جلوي آن ديواري ساخته بودند كه آنها را در مقابل دشمنان و رقبايشان و سرما و گرما محفوظ نگه مي داشت.

در پايين كوه كه نقطه آغاز صعود به غار است سنگ بسيار بزرگي وجود دارد كه به سنگ بارانداز معروف است. زيرا زائرين مي توانند با وسايل حمل و نقل قديمي يا مدرن فقط تا كنار اين سنگ بيايند و بقيه راه را مجبورند پياده طي كنند تا به مقصود خود برسند كه چيزي حدود يك ساعت زمان مي برد لذا در اينجا بار بنه خود را پايين آورده و اتراق مي كنند، افرادي كه به هر علت نمي توانند بالا بروند در همين مكان مي مانند به همين دليل اين سنگ به بار انداز معروف است.اين غار بزرگترين غار آذرين ايران محسوب مي‌شود و يكي از زيباترين ديدگاه‌هاي طبيعت را در دل كوه ايوب ايجاد كرده است.