بعد از دوره اعراب دوره سالاريان آغاز مي گردد با ظهور سالاريان، اردبيل بار ديگر در مركز تحولات جديد قرار گرفت و عزت و ذلت هاي متناوبي برآن روي آورد. ازجمله اتفاقات در اين دوره مي توان به هجوم و قتل و غارت گرجيها در اردبيل را ذكر كرد حمله گرجيان از حوادث ناگوار اين عهد مي باشد. گرجيان در اين دوران، كه مدت آن در كتابها متجاوز از يك قرن نوشته شده، بلاي بزرگي براي مسلمانان آذربايجان به ويژه اردبيل بودند و از قتل و آزار آنان خودداري ننمودند. شهرها و ديه ها را ويران كردند مردم بيگناه بسياري راكشتند حتي در اردبيل به انتقام سوخته شدگان نخجوان جمعي در در آتش انداخته سوزانيدند. گرجيان خرابي بسيار در اين شهر كردند حتي درب مسجد جمعه اردبيل را، كه بسيار زيبا وگرانبها بود و صنعت زيادي در ساختن آن بكار رفته بود، از جاكندند و بر گردونه گذاشته و به تفليس بردند هم چنين در دوره سالاريان حمله مغول به اردبيل نيز خرابيهايي را به وجود آورد. چنگيز در سال 616 هجري به ايران حمله كرد و چون سلطان محمد خوارزمشاه شكست خورد و فراري شد ولايات ايران يكي پس از ديگري در مقابل اين سيل خروشان تاب مقاومت نياورده و سقوط نمودند. بين سالهاي 617 و 618 هجري لشگريان مغول به آذربايجان رسيدند و آنجا را مورد تاخت و تاز قرار دادند و بتدريج بسمت اردبيل سرازير گشتند اردبيل در اين زمان برج و باروي محكمي داشت از اينرو تسلط چنگيز خان به اين شهر به آساني صورت نگرفت ولي بار سوم كه مدافعان ضعيفتر گرديده و مهاجمين نيز با نيروي زيادي حمله ور شده بودند شهر بدست آنها افتاد و با خاك يكسان گرديد و از سكنه بيشمار آن جز آنهائي كه قبلا فرار كرده بودند كسي زنده نماند.