عبدالعزيز اردبيلي:
در نجف اشرف كسب علم نموده و مقدمات حدائق را تلخيص و در حاشيه جلد اول حدائق كه محمد حسن اردبيلي  نوشته درج نموده است.
از تلخيص مقدمات معلوم مي شود صاحب ترجمه از علما بوده و مقدمه را به تشويق بعضي از علماي نجف اشرف به قلم آورده است. نسخه خطي اين كتاب در نجف اشرف موجود بوده است.

ابوالحسن يعقوب بن موسي اردبيلي:
نام او در كتاب «الانساب» تاليف «ابي سعيد عبدالكريم بن منصور التميمي» يعقوب بن موسي اردبيلي در بغداد ساكن بوده است.

ابو هشيم بن حمدون الاشحي:
سمعاني در كتاب «الانساب» ضمن اشاره به دانشمندان اردبيل از «ابوهشيم بن حمدون الاشحي» نيز جزو آنها نام برده است .

حاجي اردبيلي:
دانشمندي با ذوق و شاعري منقح و خوش طبيعت و عالي فكرت و با متانت بوده ولي از شرح حال و تاريخ حياتش موجود نيست.

حجابي اردبيلي:
از اين دانشمند شرح حال و تاريخ حيات در دسترس نيست.

حسن اردبيلي:
مولف الذريعه او را «شرف الدين حسن اردبيلي» و از دانشمندان دوران صفويه معرفي كرده است.

مستوفي اردبيلي:
از اين دانشمند شرح حال و تاريخ حيات در دسترس نيست.

شيخ محمد صادق نميني
ابن آغا محمد قفقازي برادي گاهي نميني، وي فقيه بزرگوار و دانشمند متبحر، و از مفاخر و يلكچ بلكه مفاخر روزگار بوده، فقه و اصول را در قزوين فرا گرفته، و در روزهاي تحصيل « اجتماع الامر و النهي» مولانا احمد نراقي را به دست خود نگاشته.

سيد محمد طاهر اردبيلي
ابم محمد طالب حسيني موسوي اردبيلي مشهدي، كتابي نوشته به نام « الشجره المباركه» بعضي از اجزاي كتاب در رجال است.

مير محمد علي
ابن سيد ميرم حسني اردبيلي، سيد جليل و عالم فال و ورع و صاحب تقوي بوده است.

محمد علي
ابن ملافتحعلي اردبيلي، وي خواص الايات كليني را ترجمه نموده است.

محمد مهدي
ابن ميرزا حبيب بن سيد حسين بن سيد حسن عاملي اردبيلي، وي عالم فاضل عاليقدر و والا مقام و اعتماد السلطنه اصفهان بوده است.

ملك محمد ننه كراني
ابن ولي محمد، معروف به «آخوند ننه كراني» وي عالم بزگوار و فاضل نامدار و مقتدري معنوي و مادي در آن سامان بوده.دوران تحصيل را در نجف و ساير شهرهاي ايران گذرانده است.

ميرزا مهدي
ابن شيخ علي اكبر بن شيخ محمد امين اردبيلي، وي پس از  فراگرفتن مقدمات و سطوح در اردبيل به زنجان كه در آن تاريخ مركزيت داشته با معيت مرحوم آيت الله حاج سيد يونس اردبيلي براي تحصيل توقف مي كنند، و پس از آن به نجف اشرف مشرف گشته در حدود  سال در نجف مشغول تحصيل مي شود.

نظام زاده اردبيلي
در نجف اشرف از محصلين بلكه از علماي اردبيل بوده مذاكرات آيت الله سيد كاظم يزدي، و آيت الله خراساني را راجع به وجوب مشروطه و عدم وجوبش مشروحاً  و مفصلاً نگاشته، و در اجراء منويات هر دو شاهد و ناظر بوده است.

مير آخور اوغلي
مرحوم حاج ميرزا محمد علي، معروف به «ميرآخور اوغلي» از علماي بزرگ نيمه اول قرن چهاردهم هجري اردبيل بوده است. در سنين جواني به نجف رفته و با سعي و كوششي كه داشته از شاگردان ممتاز حوزه درسي مرحوم « فاضل دربندي» شده است.

شيخ ابوسعيد اردبيلي:
اين بزرگوار اقدم وافضل عرفاشناخته شده در اردبيل مي باشد در قرن سوم  واوائل قرن چهارم هجري قمري مي زيسته وشاگرد جنيد بغدادي متوفي به سال 298هجري قمري مي باشد مرقد شريف ايشان در كوچه معصوم شاه معروف ومشهور بوده وقبه اي داشته ومزار عام وخاص بوده با كمال تأسف در دهه هاي اخير ودر جريان خيابان كشي سرچشمه قبر شريفش از ميان رفته است

پيرزرگر:
اين عارف جليل در قرن ششم هجري قمري دراردبيل مي زيسته واز عرفا مشهور بوده قبر شريفش در سمت چپ كوچ منتهي از مسجد پيرزرگر به خيابان پيرعبدالملك  واقع است كه با كمال تأسف علي رغم آنكه تا حدود پنجاه سال قبل قبر شريفش معلوم بوده وقبه اي بر روي آن قرار داشته در اثر بي توجهي وبي مبالاتي  عده اي بتصرف اشخاصي در آمده  وتخريب شده است ودر ملك شخصي افرادي قرار گرفته است

پيرمادر:
اين عارفه بزرگوار از عرفاي قرن ششم هجري قمري بوده وبنا به نظر برخي از مورخين مادر مرحومين پيرزرگر وپيرشمس الدين  وپيرعبدالملك مي باشد قبر شريفش در جنب مسجد رحمانيه محله پيرمادر  واقع است در حال حاضر جز نشاني به عنوان سقاخانه از اين مزار باقي نمانده است.

پيرشمس الدين:
اين عارف بزرگوار از عرفاي قرن ششم ومتقدم برمرحوم شيخ صفي الدين مي باشد قبر شريفش در داخل مسجد پيرشمس الدين  روبروي قسمت آبدارخانه مي باشد تا چهل سال قبل ضريحي برروي مرقد شريفش بوده ومردم به زيارتش مشرف مي شده اند بسيار ضرروي است با توجه به بناي  قديمي مسجد مذكور ضمن تجديد مسجد قبر شريف ايشان احياءشود.

پيرعبدالملك:
جناب پيرعبدالملك نيز از معاصران ديگر عرفاي مذكور بوده ودر قرن ششم مي زيسته است قبر شريفش در مسجد پيرعبدالملك مشخص است  وتا چندي قبل ضريحي برروي آن قرار داشته با اندك توجهي مي توان ضريحي بر قبر شريفش احداث كرد .

شيخ ابوسعيد اردبيلي:
از عرفاي قرن سوم هجري و از مريدان جنيد بغدادي است. عارف والامقامي بوده و شيخ صفي الدين در اوان جواني در مزار او عبادت مي كرد قبر او هم اكنون در اردبيل و در اول كوچه معصوم شاه باقي و به پير معروف است حمامي هم كه از قديم الايام در مجاورت اين مكان داير است به اسم حمام پير بوده است.

ابومحمد جعفر بن محمد اردبيلي:
در نيمه اول قرن چهارم هجري مي زيسته و از ارباب قلم و حديث بوده است.

شيخ حبيب ايرديموسي:
از فقهاي بزرگ نيمه اول قرن چهاردهم هجري است از قريه ايرديموسي در جوار قريه سرعين برخاسته و بر اثر تلاش و پشتكار از بزرگان فضلا حوزه علميه نجف اشرف گشته است.

تاج اردبيلي:
احمدبن عبدالله ابن عوض بن محمد الشهاب ابن الجلال ابن التاج اردبيلي الشيرواني القاهري،كه به ابن عبيدالله شهرت دارد در ماه صفر 791 هجري در قاهره بدنيا آمد مذهب حنفي داشته او در اواخر عمر به بيماري اسهال خوني گرفتار شد و در دهه سوم ماه رمضان سال 844 هجري در گذشت.