بقعه هاي اصفهان
اگر قرار است به زودي سفري به اصفهان داشته باشيد، پيشنهاد مي كنيم در كنار بازديد از تمام جاذبه هاي تاريخي و طبيعي اين شهر به بازديد زيارتگاه ها و بقعه هاي اصفهان هم برويد. اين بقعه ها يا متعلق به بزرگان اصفهان و علماي اين شهر هستند، يا امامزادگاني كه نسبشان بر كتيبه هاي موجود در بارگاه حك شده است. مثل آرامگاه‌آقا‌حسين خوانساري (قبه‌العلماء)، آرامگاه خواجه نظام‌الملك (دارالبطيخ)، بقعه شهشهان، بقعه شيخ ابومسعود رازي و بقعه ستي فاطمه و مقبره شاهزادگان و...
بقعه هاي اين شهر نه تنها از جنبه معنوي تقدس زيادي در بين مردم دارند، بلكه بقعه آنها به لحاظ معماري هم قابل توجه است و گوشه هايي از معماري زيباي اصفهان را به نمايش مي گذارد.
خواجه نظام الملك طوسي
در محله دارالبطيخ كه امروز به احمد آباد معروف است آرامگاه خواجه نظام الملك طوسي، قرار دارد كه پهلو به پهلوي او چند نفر از شاهان سلجوقي دفن شده اند.
آرامگاه خواجه نظام الملك سنگ مرمر بسيار زيبايي است كه در اطراف آن كتيبه اي شامل آيه الكرسي به چشم مي خورد و در كنار آن 8 قبر ديگر وجود دارد كه اغلب با سنگ مرمر نفيس پوشيده شده اند و خيلي از كارشناسان معتقدند كه در گذشته بناي مناسبي هم بر اين قبور وجود داشته است.
مزار ملكشاه سلجوقي هم در همين محل قرار دارد. تركان خاتون همسر ملكشاه سلجوقي و فرزندان او مانند بركيارق و سلطان محمد و سلطان محمود هم در همين محل مدفون هستند. تا چند سال قبل چنار كهنسالي بر در ساختمان اين مجموعه وجود داشت كه مردم اصفهان آن را به نام چنار دارالبطيخ مي شناختند اما امروز از اين چنار اثري باقي نمانده است.
قبه العلما
در مزارستان تخت فولاد و در ساحل جنوبي زاينده رود، مي توانيد مزار مرحومين آقا حسين خوانساري فرزندش آقا جمال خوانساري و تعداد ديگري از علما قرار دارد. آن دو از رجال و روحانيون برجسته عصر صفوي هستند كه به لحاظ تأليفات متعدد و تربيت شاگردان مستعد در جهان اسلام شهرت دارند. به خصوص آقا حسين كه در دربار شاه سليمان صفوي از نفوذ و احترام بسياري برخوردار بود و اكثر فضلا و روحانيون بزرگ آن دوران محضر درس او را درك كرده اند.
اين آرامگاه شامل يك بقعه و گنبد است و سر در آن با كاشي هاي خشتي هفت رنگي تزئين شده كه روي آنها خط ثلث به چشم مي خورد. محققان معتقدند كه اين آخرين بقعه اي است كه در زمان صفويه بر روي آرامگاه يكي از دانشمندان ساخته شده است. در داخل بقعه تعداد ديگري از علماء و دانشمندان عصر صفويه و دوره هاي بعد دفن شده اند و به همين جهت به اين مجموعه «قبه العلما» مي گويند.
نماي داخلي «قبه العلما» با تزئينات گچي به سبك صفويه تزئين شده و در نماي خارجي گنبد و ديوارهاي بقعه، كاشي هاي زيبا و نفيس دست ساز را خواهيد ديد.
بقعه شهشهان
در مجاورت مسجد جامع اصفهان و در محله شهشهان بقعه اي قرار دارد كه عمر ساختمان آن به دوره تيموريان برمي گردد. اين بقعه در زمان سلطان محمد بن بايسنقر نواده امير تيمور ساخته شده و آرامگاه شاه علاء الدين محمد از سادات و بزرگان اصفهان در آن قرار دارد. شاه علاء الدين محمد در سال 850 هجري قمري به دستور شاهرخ تيموري به شهادت رسيد و مورخين علت شهادت او را علاقه اي مي دانند كه سلطان محمد بن بايسنقر به او داشته و نزاع دو شاهزاده تيموري و تسلط شاهرخ به اصفهان موجب خشم او و كشته شدن اين مرد بزرگ مي شود. اين بقعه از داخل و خارج با گچبري و كاشي كاري تزئين شده و گنبد آن در اوائل حكومت پهلوي مرمت شده است.
خطاط كتيبه اصلي بقعه محمود نقاش خوشنويس مشهور قرن نهم هجري است كه به خط ثلث گچبري شده، اشعار و عباراتي را نوشته و به شهادت شاه علاءالدين محمد اشاره كرده است. اما بر ديوار شرقي داخل بقعه شهشهان اشعاري به خط نستعليق سفيد نوشته شده و بر ديوار شمالي داخل بقعه نيز كتيبه اي است كه با گچبري به خط ثلث سفيد بر زمينه قهوه اي و سبز و قرمز به تاريخ 1013 هجري قمري به وسيله صحيفي فارسي كتابت شده است. مفاد اين كتيبه به اقدامات بانوي نيكوكاري اشاره مي كند كه نام او خانم سلطان بوده است. همچنين عبارات اين كتيبه بيانگر تعميراتي است كه در زمان سلطنت شاه عباس اول صفوي در بقعه انجام گرفته است.
بخش گردشگري تبيان
برگرفته از: پورتال اصفهان، روزنامه ايران