ادبيات مردم لرستان از غناي ويژه اي برخوردار است چنانكه از مختصات شعـر  لري پر شوري و زيبايي و ذوق آرماني آن است. مهارت در تشبيه و تلفيق خواسته ها و بيان مضاميني در قالب افكاري بكر و بديع ، لباسي فاخر بر اندام اين  پديده  جاندار و حـيات بخش دوخته است .
اشعار لري سخت و ساده و در عـين حال  به شيوه سهل وممتنع است ، انعـكاس  زندگي پر فراز و نشيب كوچ نشين ها  و صحرا  گردي ها ، وجود كلمات مهجور پارسـي دري در واژه ها ساختاري بـكر و سالم  گرچه گاهي موجب  ملال  خاطـر خواننده مـي گردد

اما استعمال بموقع آنها مقدار زيادي لغت مربوط به مراحل اجتماعي زندگي شباني را به ما عرضه مي كند. شعر لري در توصيف زيبايي ونيكي ، گاه از استعاره بيشتر از تشبيه بهره جسته است . مُشّبهٌ به آن گاهي براي خود لرها هم مبهم مي نمايد .

گويندگاني نظير ملا  وارسته  چگني ،  شـايق  لرستاني ، ملا منوچهـر ،  ملا حـقعلي ، ملا پريشـان ،  ميرزا  حسين خان بنان  و  ميرزا صالح لرستاني ، بي شك امرائي  از نخبگان دنياي ادب فارسي و طلايه داران  زنجيره شعر فارسي  ايران محسوب مي شوند.

تهيه و تنظيم:پروانه قبادي كيا