پوشاك سنتي مردان عشاير لرستان :
جومه يا كراس :
پيراهن مردان لر كه داراي آستين هاي بلند و يقه گرد يا آخوندي بوده و از جنس كرباس و به رنگ سفيد تهيه مي شد.
شال :
پارچه بلند و سفيدي است به عرض 90-60 سانتي متر و به طول 9-6 متر از جنس چلوار ، كه آنرا چند دور به كمر مي پيچانند و علاوه بر آن در مواقع ضروري از آن به عنوان كفن ، پيچاندن جاي زخم و يا طناب از آن استفاده مي شود .
ستره :
قباي مخصوصي است كه اندازه آن تا زير زانو بوده بيشتر در مواقع رسمي از آن استفاده ميشود و از قديمي ترين نوع پوشاك ايران است .
كلاه نمدي :
كلاه مدور بدون لبه اي است كه از نمد ساخته شده است .
كپنك يا فرجي :
يك نوع قباي نمدي پشمي محكم است كه معمولا مورد استفاده چوپانان مي باشد و در مواقع جنگ از آن به عنوان لباس رزم استفاده مي شود زيرا تركيب بسيار فشرده اي در ساخت آن بكار رفته است .
گيوه : نوعي كفش دست ساز محلي كه كف آن چرم و يا پلاستيك ضخيم ومحكمي است كه رويه آن بصورت نخ تابيده بافته مي شود .
چوغا : نوعي بالاپوش مردانه كه بيشتر در منطقه بختياري لرستان و چهارمحال بختياري مورد استفاده قرا مي گيرد، جنس آن از پشم گوسفند و معمولا توسط زنان بختياري بافته ميشود.