زيارتگاه هاي دنج پايتخت

زيارتگاه هاي دنج پايتخت

 


تهران با تمام دود و دم و شلوغي سرسام آورش، هنوز گوشه و كنارهاي دنجي دارد كه مي توانيد به آنها پناه ببريد و چند ساعتي را فارغ از هياهوي شهر خلوت كنيد. امامزاده هاي مقدسي كه در گوشه و كنار پايتخت قرار دارند، بهترين گزينه براي يك سفر نيم روزي با رنگ و بوي زيارت هستند.

 

امام زاده يحيي

امامزاده يحيي نام بقعه ابوالقاسم عزالدين يحيي است كه در كوچه‌اي به همين نام در خيابان ري، نرسيده به خيابان شهيد مصطفي خميني قرار دارد. در محله اي  قديمي و تاريخي كه به آن عودلاجان گفته مي‌شود و اين روزها در حال نوسازي است.

نسبت ابوالقاسم عزالدين يحيي كه از نقباي شهرهاي قم و ري بوده است، به امام زين العابدين مي‌رسد و گفته مي‌شود كه برادر ايشان است. درباره نام و نسب شريف امامزاده يحيي آمده است كه: اين بزرگوار با 15 واسطه به امام چهارم مي‌رسد و پس از پدر نقابت طالبيه ري، قم و آمل را به عهده داشته و به سال 592 ه ق به دست علاءالدين تكش خوارزمشاه به شهادت رسيده است.

بنابراين سنگ بناي اوليه  اين زيارتگاه 800 سال پيش و در دوران خوارزمشاهيان گذاشته شد اما بناي زيارتگاه كه در حال حاضر داراي يك صحن وسيع، مسجد، ايوان، رواق، ضريح، حرم آيينه كاري، سرداب، گنبد كاشي مخروطي شكل و سقاخانه است به دوره مغول مي رسد. در زمان قاجاريه‌، نماي خشتي برج تغيير و ايوان‌، اتاق‌ها و ساير متعلقات افزوده شد و اين روزها با افزودن ساير تزيينات و بناهاي ديگر مثل آينه‌كاري‌، كاشي و معرق‌، مسجد و موزه و كتابخانه بقعه به بنايي اصيل و به ياد ماندني تبديل شده است و حرم با آينه‌كاري زيبا يادآور فضايي آرام به دور از دغدغه‌هاي خيابان‌هاي اطراف امام‌زاده است. در اين امام‌زاده علاوه بر بقعه امام‌زاده يحيي‌، مقبره مرحوم بهاءالملك همداني و مرقد امام‌زاده محمد نيز وجود دارد.

زيارتگاه هاي دنج پايتخت

بناي قديمي اين بقعه شامل برج خشتي هشت ضلعي متعلق به قرن هفتم هجري است كه مانند بناهاي ديگر عصر مغول، يك گنبد آجري 12 ضلعي هرمي شكل بر بالاي آن قرار داشت. در عهد قاجاريه هم اطراف اين برج را با كاشيهاي هفت رنگ مزين ساخته بودند. اينك در محل برج خشتي و قبلي، بقعه هشت ضلعي كنوني ساخته شده است.

بر روي در قديمي بقعه كه چندان بزرگ نبوده، در دو كتيبه كوچك به خط ثلث نوشته‌اند: باني بقعه خشتي قديم شخصي به نام قرابشاره بوده و معمار آن، ديو حسن نام داشته است. صندوق منبت عتيقه امامزاده يحيي چنان كه در كتيبه آن اشاره شده به دستور ملكشاه غازي در سال 895 ه ق به وسيله دو برادر به نام‌هاي استاد حسين و استاد محمد لواساني ساخته شده است.

در كنار اين امام‌زاده‌، كهن‌ترين چنار زنده قرار دارد. اين درخت كه در فهرست وزارت فرهنگ و اداره باستان‌شناسي با شماره سه و در سال 1330، به ثبت رسيده است‌، حدود 800سال عمر دارد و قطر آن به حدود هفت متر مي رسد‌.

براي زيارت امامزاده يحيي بايد به نشاني خيابان پانزده خرداد، خيابان امام‌زاده يحيي و بناي امام‌زاده يحيي برويد.

 

امامزاده پنج تن لويزان

امامزاده پنج تن لويزان در منطقه لويزان‌، خيابان شعبانلو قرار دارد. در اين زيارتگاه كه روي تپه‌ قرار گرفته، مرقد پنج برادر به نام‌هاي سالم‌، ابوطالب‌، صائم‌، رحيم و حسين قرار دارد. آنها همگي پسران شيث‌، فرزند كاظم‌، فرزند علي‌بن‌الحسين زين‌العابدين‌(ع‌) هستند اما اطلاعات بيشتري در اين مورد در كتاب هاي نسب شناسي ذكر نشده است.

بناي اين امام‌زاده تاريخي 130 سال عمر دارد و در آن بقعه‌اي چهارگوش با پوشش گنبدي به چشم مي خورد. ضريح آن مشبك و معروف به جعفري و سبز رنگ است كه به صورت مربع در عهد قاجاريه ساخته شده است‌. اما به تازگي ساختمان بقعه بازسازي شده و در چهار ضلع بنا چهار طاق نما ساخته شده است كه درب ورودي روضه در طاق نماي جنوبي قرار دارد. فضاي روضه نسبتا وسيع است و در انتهاي آن ضريح فلزي بر روي پنج صورت قبر قرار گرفته است.

اين امام‌زاده درسال 1376 ، بازسازي شد و مساحت آن به 460 مترمربع افزايش يافت و تزيينات داخلي نيز به صورت آينه كاري درآمد. گورستان عمومي لويزان هم در كنار امام‌زاده پنج تن قرار دارد و مساحت آن به 3 هكتار مي‌رسد. 

زيارتگاه هاي دنج پايتخت

امامزاده اهل بن علي

امامزاده اهل بن علي را مردم جنوب شهر خوب مي شناسند. اين امامزاده كه در ميان مردم به اهلعلي معروف است، در خيابان خاوران‌، ايستگاه امير سليماني‌، خيابان انور زاده (دولاب‌) قرار دارد و گفته مي شود متعلق به يكي از نوادگان حضرت علي (ع‌) است‌.

اين بقعه گنبدي پوششي دارد و قسمت كمي از بالاي گنبد با كاشي فيروزه‌اي پوشيده شده و بقيه بقعه آجري است‌. به جز گنبد كه از 200سال پيش به جا مانده، بقيه بنا و محوطه در حال بازسازي است‌ و كل محوطه جزء آثار ميراث فرهنگي به شمار مي آيد. در صحن امام‌زاده‌، گورستان كوچكي قرار دارد كه گفته مي شود قدمت آن به 200 سال قبل مي رسد.

بر ديوار طرفين ايوان اين زيارتگاه دوازده بيت شعر به خط نستعليق بر كاشي هاي خشتي نوشته شده كه تاريخ آنها به سال 1308ه.ق مي رسد. همين اشعار را در سال 1324 با مختصر تغييراتي در برخي كلمات و تعويض نام متولي، به خط نسخ بر كاشي نوشته و بر بالاي سر در ورودي محوطه بقعه نصب كرده اند و اتفاقا در همين اشعار است كه نسب صاحب مرقد به اميرالمومنين علي (ع) نسبت داده مي شود اما در كتاب «اختران فروزان طهران و ري» نسبت ايشان به فرزندان امام حسن مجتبي (ع) مي رسد.

زيارتگاه هاي دنج پايتخت

 

 

بخش گردشگري تبيان


برگرفته از: جام جم، كتاب اول

خراسان شمالي از شمال با جمهوري تركمنستان از جنوب و شرق به استان خراسان رضوي و از غرب به استان گلستان و سمنان محدود مي شود و در گذرگاه زائران حرم مطهر علي بن موسي الرضا (ع) واقع شده است.

جاذبه هاي گردشگري و آثار باستاني استان خراسان شمالي همه ساله گردشگران زيادي را به خود فرا مي خواند كه بنا به گزارش كارشناسان ميراث فرهنگي، سالانه 12 ميلون مسافر از اين استان عبور و يا ديدن مي كنند.

آرامگاه امامزاده سلطان سيدعباس بن موسي بن جعفر (ع) برادر امام رضا(ع)، آرامگاه امامزاده حمزه بن موسي الرضا (ع)، آرامگاه شاهزاده عبدالرحمن خرق، آرامگاه شيخ رشيدالدين محمد بيدوازي و مقبره شهدا از جمله مكانهاي زيارتي و آثار باستاني اين استان به شمار مي رود.

همچنين قلعه جلال الدين، كاروانسراي قره بيل، چهارتاقي تيموري، غارهاي هنامه، سنگ نگاره هاي جربت، معبد اسپاخو، آيينه خانه مفخم و عمارت مفخم از ديگر آثار باستاني اين منطقه به شمار مي رود كه برخي از آنها به ثبت آثار ملي نيز رسيده اند.

روستاهاي توريستي خراسان شمالي نيز با طبيعتي سرسبز و جاذبه هاي زيست محيطي همه ساله گردشگران زيادي را به استان فرا مي خوانند.

روستاي اسپيدان در شهرستان بجنورد، روستاهاي استاد و خسرويه در فاروج، دركش در مانه و سملقان، رويين در اسفراين، زوارم در شيروان و روستاي دشت در شهرستان جاجرم روستاهاي توريستي خراسان شمالي هستند.


بخشي از جنگل گلستان نيز در محدوده استان خراسان شمالي واقع شده است كه خود جاذب گردشگران بسياري است.

همچنين تنوع زيست محيطي، وجود گونه هاي متنوع گياهي و جانوري و اقليم مناسب اين منطقه همه ساله جاذب طبيعت دوستان زيادي است.

مجموعه هاي تفريحي تفرجگاه "بش قارداش"، بوستان "بابا امان"، دره هاي اسفيدان، فيروزه، بازخانه، مهنان و چشمه آب گرم ايوب از ديگر جاذبه هاي طبيعي و گردشگري خراسان شمالي محسوب مي شود.


تنوع اقوام از شاخصه هاي اصلي خراسان شمالي است، اهالي ترك، فارس، كرد، كرمانج، تات، بلوچ و تركمن با صلح و صفا در كنار يكديگر زندگي مي كنند و مهمان دوستي و مهمان نوازي از ويژگي هاي آنان است.

اهالي خراسان شمالي، مردمي توانمند و هنرمند هستند كه با الهام از طبيعت آثار هنري و صنايع دستي بديعي را خلق مي كنند كه در سبد سوغات مسافران اين استان جايگاهي ويژه دارد.

بافته هاي داري، گليم، فرش و پشتي تركمن، پلاس، سفره كردي، چاروق، چادرشب، لباسهاي محلي كردي، تركمني و زيورآلات سنتي از جمله صنايع دستي خراسان شمالي است.

آبنبات يا شكرپنير نيز سوغات شهرستان بجنورد، شيريني بخش كام مسافران اين ديار است.

خراسان شمالي داراي يكهزار و ‪ ۳۲۳‬بقعه و امامزاده ، حسينيه و مسجد است كه جزو ميراث مقدس و معنوي اين استان محسوب مي‌شود.

از مجموع اين رقم ‪ ۱۲۳‬فقره را بقاع و امامزاده‌ها، ‪ ۱۳۰‬تكيه و حسينيه و يك هزار و ‪ ۷۰‬فقره مساجد هستند كه زير نظر اداره اوقاف و امور خيريه استان اداره و ساماندهي مي‌شوند.

‪ ۴۹‬مورد از امامزاده‌ها در بجنورد، ‪ ۳۲‬مورد در شيروان، ‪ ۲۱‬مورد در اسفراين، پنج مورد در مانه‌وسملقان و گرمه و جاجرم و ‪ ۱۱‬امامزاده نيز در شهرستان فاروج قرار دارند.

مردم اين خطه از اين اماكن به عنوان ميراث با ارزش و مقدس ديني ياد كرده و بيشتر اين اماكن به عنوان زيارتگاه مورد احترام و اقبال آنان است.

اكنون به معرفي برخي از امامزاده‌هاي نام‌آشناي استان خراسان شمالي در شهرستانهاي مختلف اين استان مي‌پردازيم:

* امامزاده سلطان سيد عباس بن موسي بن جعفر (ع):
در دامنه تپه ماهورهاي جنوب شهر بجنورد، بارگاهي با گنبد فيروزه‌اي رنگ به چشم مي‌خورد كه نزد اهالي اين شهر به "معصوم‌زاده" شهرت يافته است.

اين بقعه در واقع مدفن امامزاده سلطان سيد عباس فرزند امام موسي كاظم (ع) است كه در دوره حكومت بني‌عباس از مدينه وارد خراسان شمالي شده و در اواخر سده هجري وفات يافته است.


* آرامگاه امامزاده حمزه بن موسي الكاظم (ع):
اين بناي چهار ايواني در شش كيلومتري شهرستان شيروان و در روستاي زيارت واقع شده است كه آن را مدفن امامزاده حمزه برادر علي بن موسي الرضا (ع) ذكر كرده‌اند.

اين بنا با تاق نماها، قوس بلند و تيزه‌دار ايوان، داراي دو حاشيه قابسازي و گچبري است.

بناي مذكور از جمله معدود آثار دوران غزنوي به شمار مي‌رود و ضريح آن به شكل مكعب مستطيل و به صورت مشبك چوبي در وسط حرم واقع شده است.

اين بنا به شماره ‪ ۷۰۴‬در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.


* آرامگاه شاهزاده عبدالرحمن خرق:
اين آرامگاه در فاصله ‪ ۶۲‬كيلومتري جنوب غرب شهرستان فاروج و در روستاي خرق قرار دارد.

بناي آرامگاه پلان مستطيل شكل يك ايواني، كه ورودي آن در ضلع جنوب شرقي است. گنبد خانه پلان چليپايي دارد و گنبد دو پوشش و مدور آن ‪ ۱۲‬متر از سطح زمين ارتفاع دارد.

زير پوسته پايين گنبد و فيلگوشها با گچ كاربندي و مقرنس‌كاري شده و بخشي از تاق‌نماهاي داخل به رنگ آبي و با طرحهاي گياهي مختلف و به سبك محلي نقاشي شده است.

به استناد شواهد تاريخي و باستان شناسي به احتمال فراوان بنا در دوره صفوي ساخته شده است و به شماره پنج هزار و ‪ ۹۴۶‬در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.


*آرامگاه بابا و بي‌بي:
اين آرامگاه نيز ديگر بقعه مذهبي شهرستان فاروج است كه در روستاي سرسبز خسرويه در بخش مركزي اين شهرستان و در ‪ ۲۶‬كيلومتري مركز شهرستان واقع شده است.

اين آرامگاه داراي يك سالن بزرگ و مرتفع و گنبد شيرواني پوش مخروطي و يك اتاق كوچك مي‌باشد و همچنين داراي يك صندوق چوبي كه مستطيل شكل بوده و داراي ارتفاع ‪ ۱/۵‬متر و با طول دو متر است كه بر روي آن نوشته‌هايي از آيات قرآني و نقوش اسلامي حكاكي شده است.

قدمت اين آرامگاه تيموري بوده و به شماره پنج هزار و ‪ ۹۴۵‬در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.


*آرامگاه شيخ رشيدالدين محمد بيدوازي:
اين آرامگاه نيز كه همواره علاقه‌مندان زيادي را به سوي خود كشانيده در روستاي بيدواز در فاصله ‪ ۲۵‬كيلومتري شهرستان اسفراين واقع شده است.

نام اين روستا به صورت بيدآواز و بندواز نيز در برخي از كتب تاريخي قيد شده كه مقبره شيخ رشيدالدين بيدوازي از مشهورترين عرفا و شعراي اين شهرستان در اين روستا قرار دارد.

پلان اين بقعه هشت ضلعي گنبد دار است و دو رديف كتيبه گچبري نفيس به خط ثلث به رنگ سفيد و متن لاجوردي كه شامل آياتي از قرآن مجيد و اسامي ائمه اطهار است در ارتفاع ‪ ۲/۴۰‬متري و ‪ ۵/۴۰‬متري از كف قرار دارد.

اين آرامگاه در دوره ايلخاني تيموري به شماره دو هزار و ‪ ۱۹۲‬در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.

 قلعه فلك الافلاك بر بلنداي  تپه اي باستاني و طبيعي، در مركز شهر خرم آباد واقع شده است. اين اثر ارزشمند داراي هشت برج  دو حياط مستطيل شكل مي باشد ارتفاع بلندترين  ديوار تا سطح تپه 5/22متر و مساحت كلي آن 5300 متر مربع است . پلان بنا به صورت هشت ضلعي نامنظم است. ورودي آن در جبهه شمالي ودر برج جنوب غربي ساخته شده است كه عرض آن10/2و ارتفاع آن3متر است در ساخت اين بنا از مصالحي چون خشت ،آجر(قرمز وبزرگ) ،‌ سنگ و ملات استفاده شده است.از نكات قابل تامل در اين بناي سترگ وجود چاه قلعه به عمق42متردر حياط اول و گريزگاه اضطراري در حياط دوم مي توان اشاره نمود. از زمان برپايي بنا در عهد ساساني تا دوره  هاي متا خر الحاقاتي به آن اضافه شده است(به خصوص دوره صفوي وقاجاري)اين اثر همان دژمعروف شاپورخواست مي باشد كه در تاريخ ذكر شده است.به لحاظ موقعيت استراتژيكي خود در قرن 4ه.ق.به عنوان مقر حكومت آل حسنويه وگنجوراين سلسله درزمان آل بويه در آمد.از قرن ششم هجري پس از ساخته شدن شهر جديد خرم آباد اين قلعه نيز بنام خرم آباد معروف شد.احتمالانام فلك الا فلاك در دوره قاجار بر آن اطلاق شده است. از بدو شكل گيري اين بناي  عظيم و ديدني تا به حال داراي كاربريهاي  سياسي ، نظامي ، خزانه سلطنتي ، مقر حكومتي ، پادگان  نظامي  ، زندان سياسي داشته است. اكنون نيز به عنوان موزه باستانشناسي، مردم شناسي وآزمايشگاه مرمت اشيا وچايخانه سنتي از آن استفاده ميشود . اين بناي كم نظير مربوط به دوره ساساني وبه شماره  883 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است .

چهارشنبه سیزدهم 7 1390

بقعه شيخ جبرائيل كلخوران
بقعه شيخ جبرائيل كلخوران پدر شيخ صفي الدين اسحق اردبيلي، جد سلاطين صفوي مي باشد كه در روستاي كلخوران در 3 كيلومتري اردبيل قرار دارد كه مقبره شيخ امين الدين جبرائيل به صورت يك هشت ضلعي در وسط باغ قرار گرفته است. قسمتي از بنا در پاكار از سنگ هاي منتظم اجرا شده كه بر روي آنها ديوارهاي جانبي بقعه از آجر ساخته شده است. در نماي بيروني بقعه از تزئينات كاشي بصورت تلفيقي استفاده شده است.

گنبد تخريب شده آن در چند دهه اخير بازسازي شده است. داخل بقعه با نقاشي برجسته روي گچ و كتيبه هايي با خط عليرضا عباسي مزين گشته است. ساماندهي محوطه اطراف بقعه در كنار مرمت آن از مهمترين برنامه هاي طرح ساماندهي بقعه مي باشد.


بقعه شيخ صفي الدين اردبيلي
محل كنوني بقعه شيخ صفي الدين حدود 700 سال پيش باغ بزرگي بنام اسفريس بوده است كه شيخ صفي الدين اردبيلي در بخشي از آن باغ بزرگ به ارشاد و تدريس مريدان خود مي پرداخت.

شيخ صفي الدين اردبيلي در سال 735 هجري قمري در سن 75 سالگي درگذشت وي از بزرگان عرفان و تصوف در ايران به شمار مي رفت و از نفوذ مذهبي بالايي برخوردار بود.
از شيخ صفي آثار مكتوبي چون ديوان اشعار و تفسير قرآن كريم برجاي مانده است.
طبق وصيت وي او را در محل تدريسش و در مدرس خود با ساختن يك برج مقبره اي بنام الله الله دفن كرده اند. وجه تسميه آن وجود نام مبارك الله در متن ساقه برج آن با خط بنايي معقلي است.
فرزندان شيخ يك به يك به عنوان مرشد خانقاه، جانشين پدر مي شدند و اين سير تحول ارشاد در خانقاه اردبيل توأم با افزايش قدرت مردمي اين خانقاه در دوره اي از تاريخ ايران جريان داشت كه حكومت مركزي مستقلي به مفهوم جامع كلمه در كشور وجود خارجي نداشت و بالاخره اين حركت سريع مذهبي در خانقاه اردبيل پس از 72 سال منتج به وصول مقام ارشاد به اسماعيل صفوي پسر حيدر شد.
در دوره حكومت شاه اسماعيل تمام انرژي او مصروف ساماندهي اوضاع كشور بود و فرصت و توجه كافي به امر ساماندهي مقابر اجدادش براي او فراهم نشد و فقط اقدام به ساخت بخشي بنام دارالحديث در بقعه كرد كه بعدها اين قسمت ويران شده و امروزه آثاري از آن باقي نيست.
پس از شاه اسماعيل شاه طهماسب اول كه جانشين وي بود با ساختن بخشي بنام قنديل خانه مجموعه قبور موجود در بقعه را با سالني بهم متصل كرد و نظم بخشيد.
در دوره صفوي باعنايت ويژه شاهان، اين مجموعه در نهايت دقت تكميل و تزئين شد تا جائيكه آدام اولياريوس بقعه را با مساحتي نزديك به 21 هزار مترمربع به بهشت موعود خداوندي تشبيه مي كند. بقعه وسيع و ديدني شيخ صفي با سقوط سلسله صفويه چنان مورد بي مهري و عناد واقع مي شود كه هم اينك كل مساحت عرصه و اعياني اين مجموعه كمتر از 7 هزار متر مربع است و از اشياء و لوازم نفيس آن جز نامي غرور آور و يادي تلخ براي نسل امروز باقي نمانده است.
اين مجموعه هم اينك كانديد ثبت در فهرست ميراث جهاني است و قبر شخصيت هاي معتبري از تاريخ اين سرزمين را محفوظ داشته و بخش بزرگي از تاريخ اين مملكت و شايد جهان اسلام بدون اين مجموعه قابل تحقيق و تعريف نيست.


بقعه شيخ حيدر مشگين شهر
در محوطه اي موسوم به امامزاده در مشگين شهر برج بلندي واقع است كه تقريباً از تمام نقاط شهر و همچنين ورودي هاي اصلي شهر بخش هايي از آن ديده مي شود كه بنام مقبره شيخ حيدر تحت شماره 184 در فهرست آثار ملي ثبت گرديده است. تاريخ ساخت اين بنا به دوره ايلخاني باز مي گردد. برج مقبره شيخ حيدر ميل بلندي به ارتفاع 18 متر و به قطر تقريبي 5/10 متر به صورت استوانه اي كه در چهارچوب آن چهار درگاه با تزئينات معقلي تعبيه شده است. ليكن ورودي طبقه فوقاني در جبهه غربي قرار دارد.

 

دوشنبه یازدهم 7 1390
 
امامزاده ها

بطور مسلم اولين امامزاده هاي مكرم در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم هجي قمري به منطقه اردبيل و آذربايجان تشريف آورده اند و به تبليغ و ترويج مذهب حقه اهل بيت همت گمارده اند.

امامزاده سيد صدر الدين (ع)
يكي از امامزاده هاي معتبر بوده كه در نيمه اول قرن سوم هجري به اردبيل تشريف آورده اند و بنا به نظر صاحب «بحر الانساب» كه يكي از كتب مهم علم انساب (تبار شناسي) مي باشد از اولاد بلافصل حضرت امام موسي كاظم (ع) مي باشند در دوران هاي گذشته داراي بارگاه و جلال و شكوه بوده است اكنون با قرار گرفتن مرقد شريف اين بزرگوار در موقعيت خاص شهر اردبيل اميد است با طرح جامع احداث بقعه براين مزار مبارك تحولي در اين ناحيه صورت گيرد.

امامزاده صالح(ع):
اين بزرگوار همانند جناب صدر الدين در نيمه اول قرن سوم هجري به اردبيل تشريف آورده اند و بنا به نظر صاحب «بحر الانساب» يكي از سه اولاد بلافصل امام موسي كاظم (ع) مي باشد كه به اين منطقه آمده اند مزار شريفش از دوران هاي گذشته مورد توجه خاص و عام بوده و خاندان جليل القدر صفويه نسبت به حضرتش ارادت ويژه داشتند، با توجه به اينكه بقعه مباركش در وسط شهر (ميدان عالي قاپو) واقع شده رفع اختلاف هئيت امناء و ميراث فرهنگي و اداره اوقاف درباره احداث و تكميل و مرمت بارگاه مباركش ضرورتي غيرقابل انكار است و از طرفي اين همه تطويل و تأخير، ضرر و زيان ديني و فرهنگي براي مردم محب اهل بيت (ع) و شايد توهيني به ساحت اين بزرگوار باشد.

امامزاده حمزه(ع):
اين امامزاده عظيم الشأن يكي از مهمترين امامزاده هائي است كه در منطقه اردبيل وجود دارد و به احتمال قوي و بنابر آنچه كه صاحب «بحر الانساب» فرموده ايشان همان حمزه بن موسي بن جعفر (ع) مي باشد كه جد شاخه هاي متفرعي از سادات موسوي خصوصاً در منطقه آذربايجان و قفقاز و بطور كلي شمال ايران قديم بوده و نيز خاندان جليل القدر سيادت و سياست صفويه از اولاد ايشان بوده و شايد به همين دليل درقرن سوم و پنجم هجري قمري اولاد و احفاد ايشان كه همان خاندان جليل القدر ابوالفتح شيخ سيد صفي الدين اسحاق اردبيلي (650-735) مي باشند به اردبيل تشريف آوردند و منشا خدمات بي نظير براي مكتب اهل بيت (ع) شدند در حال حاضر بقعه بسيار كوچك و نامناسبي در جوار بقعه شيخ سيد امين الدين جبرائيل رضوان الله تعالي عليه بر مزار ايشان وجود دارد كه به هيچ وجه در شأن ايشان نبوده و لازم است بارگاهي مناسب بر مزار ايشان احداث گردد.

امامزاده سيد محمد اعرابي :
جناب سيد محمد اعرابي بن ابو محمد قاسم بن سيد حمزه بن امام موسي بن جعفر (ع) يكي از معتبرترين امام زاده ها از نظر اسناد و مدارك مي باشد اين بزرگوار در اواخر قرن سوم هجري قمري به اردبيل تشريف آورده اند و به احتمالي علت حضور ايشان در خطه اردبيل جد بزرگوارش جناب سيد حمزه مي باشد بنا به امر و تأكيد حضرت آيت الله العظمي آقا سيد موسي شبيري زنجاني (مدظله) و اهتمام عالم زاهد حضرت حجت الاسلام و المسلمين حاج شيخ عبدالرحيم جعفري (دامت بركاته) و با سرمايه مرحوم حاج غضنفر پاكنهاد رحمه الله عليه در گذشته نه چندان دور براي ممانعت از هدم و محو مرقد مطهر ايشان قبه اي كوچك بر مزار ايشان بنا گرديده كه اميد است بارگاهي در شأن حضرتش احداث گردد و مورد استفاضه عموم مردم واقع شود مرقد شريف ايشان در مجموعه شيخ سيد امين جبرائيل كلخوران واقع است.

امامزاده دختر (حليمه خاتون):
در كنار مسجد مير صالح مجتهد رضوان تعالي عليه مرقد شريفي  وجود دارد كه به امامزاده دختر معروف و مشهور است در مورد اين قبر شريف چند امر مسلم است اول آنكه اين قبر شريف متعلق به امامزاده هاي بزرگوار مي باشد و دوم آنكه قدمت تاريخي آن به قرن سوم هجري و معاصر با امامزاده هاي يزرگوار سيد صدر الدين و سيد صالح و سيد حمزه (ع) مي باشد كه در دوران صفويه و قبل و بعد از آن مورد توجه عام و خاص بوده و به احتمالي قبر شريف سيده اي بزرگوار مي باشد كه از دختران حضرت امام موسي بن جعفر(ع) و مشهور به حليمه خاتون است تشيخص دقيق هويت ايشان نيازمند تحقيقي ميداني در علم تبار شناسي مي باشد و در حال حاضر ترميم و تكميل قبر شريف ضروري است.

امامزاده سيد محمود (ع):
اين بزرگوار امامزاده اي عظيم الشأن و از اولاد امام موسي بن جعفر (ع) مي باشد قبر شريفش در پشت مسجد سنگي روستاي كلخوران واقع است و به احتمال قوي قبل از خاندان صفوي در اردبيل حضور داشته در حال حاضر اطاقكي بر مزار شريف ايشان موجود است.

امامزاده سيد عوض شاه الخواص (ع):
اين بزرگوار فرزند سيد حبيب الدين فيروز شاه زرين كلاه بود و جد ششم مرحوم شيخ صفي الدين اردبيلي است نسبش با چهارده واسطه به امام موسي بن جعفر (ع) مي رسد قبر شريفش در مجموعه شيخ سيد امين الدين جبرائيل رحمه الله عليه واقع است و قبه اي برمزارش ساخته شده كه هرگز در خور شأن آن جناب نمي باشد

امامزاده سيد صلاح الدين رشيد (ع):
امامزاده سيد صلاح الدين رشيد بن سيد محمد حافظ بن سيد عوض شاه الخواصبن سيد حبيب الدين فيروز شاه بوده و در اواخر قرن پنجم هجري در اردبيل مي زيسته، جد چهارم شيخ صفي الدين اردبيلي مي باشد مزار شريفش بر روي تپه اي در كنار روستاي قطب آباد واقع است.
كه متأسفانه در پنجاه سال اخير در اثر بي توجهي بطور كلي آثار مرقد مطهرش ار بين رفته، بسيار ضروري است با تشكيل يك گروه كارشناسي و استفاده از شواهد و افراد محلي مزار شريف ايشان را مشخص و تعيين نمود.

امامزاده سيد قطب الدين (ع):
جناب سيد قطب الدين بن سيد صلاح الدين بن سيد محمد حافظبن سيد عوض شاه الخواص بن سيد حبيب الدين فيروز شاه در قرن ششم هجري قمري در اردبيل مي زيسته و جد سوم مرحوم شيخ سيد صفي الدين اردبيلي مي باشد نسبش با هفده واسطه به امام موسي بن جعفر(ع) منتهي مي شود قبر شريف اين بزرگوار در روستاي قطب آباد (قرب آْباد) واقع است. كه متأسفانه با تخريب اين روستا مزار مبارك ايشان نيز از ميان رفته و اثري از آن برجاي نمانده، شايد بتوان با تشكيل گروه كارشناسي و با استفاده از شواهد و قرائن محلي، محل مرقد مطهرش را مشخص نمود.

 

 

 

 

دوشنبه یازدهم 7 1390

بناي امام زاده سيدسليمان در كنار بناي مسجدي است كه از بيرون داراي نقشه مدور است. اين آرامگاه در روستاي فخرآباد مشگين شهر واقع شده است. براي جلوگيري از رانش آن تا ارتفاع سه متري به وسيله ديوار هاي پشتيبان در برگرفته شده كه در نتيجه آن نقشه بنا در قسمت پايين به صورت مربع برگرفته شده است. داخل مقبره به شكل هشت ضلعي نزديك به دايره است و صندوق قبر در وسط آن قرار دارد. اين بنا بر روي ازاره سنگي سياه رنگي بنا شده و تمام آن با آجرهايي به صورت رگ چين بنا شده است. قطر خارجي بنا 5 متر و قطر داخلي آن 90/3 متر مي باشد. از ناحيه خاوري نورگيري در ديواره بنا تعبيه شده است. برنماي بيروني با آجرهاي سياه رنگ اسم جلاله«الله» و در بالا تاريخ 1244 ه.ق نگاشته شده است. گنبد اين بنا كه به صورت شبدري تند است با كاشي كاري فيروزه رنگ پوشيده شده كه بر بالاي آن نقش شيري به حالت خوابيده تصوير شده است. در نماي داخلي در هر ضلع تاقچه اي با طاقي جناغي تعبيه شده و در حاشيه زير گنبد كتيبه اي بر روي گچ به تاريخ 1282ه.ق نوشته شده كه حاكي از گچ كاري بقعه است. نماي داخلي تماما از گچ پوشيده و بر روي آن نقوش اسليمي نقاشي شده است.

دوشنبه یازدهم 7 1390
X